Πολλές φορές προβάλλει το ερώτημα για τον σκοπό της ζωής του
ανθρώπου.
Γιατί υπάρχει ο άνθρωπος…
Τι σχέση όμως έχει αυτό το ερώτημα, με το άλλο το μεγάλο…
«Τι είναι ο άνθρωπος»…
Πόσο πολύ συνδέονται αυτά τα δύο ερωτήματα; Ποιο πρέπει να
απαντηθεί πρώτο;
Αν απαντήσω στο ερώτημα γιατί υπάρχει ο άνθρωπος απαντάω και
στο άλλο; Και αντιστρόφως;
Μήπως η απάντηση στο ένα εμπεριέχει και την απάντηση στο
άλλο;
Έχει νόημα το να με απασχολεί αυτά τα ερωτήματα;; Αυτά, εννοώ,
τα τελευταία.
Θα προχωρήσω λοιπόν και όπου βγάλει το πράγμα.
Έκανα λοιπόν κάποιες σκέψεις επάνω στο θέμα γιατί υπάρχει ο
άνθρωπος, δηλαδή σχετικά με το ερώτημα ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του
ανθρώπου… Τώρα τις ξανακάνω, αυθεντικές, τις παρούσας στιγμής… Λοιπόν…
Για να
υπάρχει σκοπός ύπαρξης για κάτι, πρέπει αυτό το κάτι να έχει φτιαχτεί για να
ικανοποιεί τον συγκεκριμένο σκοπό ύπαρξης. Μόνο τότε δηλαδή μπορούμε να μιλάμε
ότι έχει αυτόν ή τον άλλο σκοπό ύπαρξης. Και αν κάτι έχει φτιαχτεί για να
ικανοποιεί κάποιο σκοπό, τότε είναι προφανές ότι υπάρχει και κάποιος
κατασκευαστής και μάλιστα κατασκευαστής σκεπτόμενος με τον τρόπο που εμείς οι
άνθρωποι σκεπτόμαστε. Αυτό είναι προϋπόθεση για να μιλάμε για σκοπούς ύπαρξης.
Και όπως όλοι
γνωρίζουμε, μιλώντας για τον άνθρωπο, σύμφωνα με όσα έχουμε μάθει, αν πάρουμε
ως δεδομένα τα παραπάνω, αποδεχόμαστε την ύπαρξη του θεού.
Δεν είναι
δυνατόν να έχει προκύψει ο Άνθρωπος χωρίς κατασκευαστή, όπως θεωρούν διάφοροι επιστήμονες, και να έχει και σκοπό
ύπαρξης.
Αυτό είναι
ένα θέμα στο οποίο θα πρέπει να τίθεται στους παραπάνω επιστήμονες και θα
πρέπει να μπορούν να το απαντούν ικανοποιητικά…
Και φυσικά,
απαντώντας ικανοποιητικά στο παραπάνω ερώτημα, θα πρέπει στην συνέχεια να
απαντούν ικανοποιητικά και στα ερωτήματα που προκύπτουν αυτομάτως, δηλαδή γιατί
υπάρχουν και τα μυρμήγκια, οι πεταλούδες, ο γαύρος ή ο κοκκοφοίνικας…
Ή θα
θεωρήσουμε ότι τα πράγματα, η Φύση, τα ζώα, συμπεριλαμβανομένου και του
ανθρώπου, έχουν σκοπό ύπαρξης, οπότε αποδεχόμαστε και την ύπαρξης θεού και που
μάλιστα σκέπτεται με ανθρώπινο τρόπο…
Ή θα
θεωρήσουμε ότι όλα τα παραπάνω υπάρχουν άσκοπα…
Λίγα περί θεού
Η εβραίικη θρησκεία και τα παρακλάδια της, έτσι το
περιγράφουν το πράγμα. Και εμείς το μάθαμε από μωρά παιδιά…
Ότι δηλαδή υπάρχει ο Θεός, που έφτιαξε τον Κόσμο γιατί δεν
είχε τι να κάνει, και αφού έφτιαξε τα πάντα και μάλιστα τα έφτιαξε πάρα πολύ
όμορφα τόσο όμορφα που και ο ίδιος τα θαύμασε, αποφάσισε σκεπτόμενος όπως ακριβώς
σκέπτεται και ένας άνθρωπος, να φτιάξει και τον άνθρωπο για να τα απολαύσει…
Και μάλιστα τον άνθρωπο τον έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση…
Μήπως άραγε ο άνθρωπος έφτιαξε τον Θεό κατ’ εικόνα και
ομοίωση; Αλλά βέβαια χωρίς τις γνωστές ατέλειες τις δικές του;
Εδώ έχουμε πρόβλημα. Ποιος έφτιαξε ποιόν…
Το να έφτιαξε ο Θεός τον άνθρωπο μας δίνει απάντηση και στο
ποιος έφτιαξε και την Φύση.
Το αντίστροφο δεν ισχύει…
Δεν ισχύει;;;
Μήπως εδώ πρέπει να
λάβουμε υπόψη μας και τις σύγχρονες κατευθύνσεις των κβαντικών, ότι τα
πάντα είναι δημιουργήματα του μυαλού του κάθε ανθρώπου;;;;
Γενικό μπλέξιμο….
Θα επανέλθω σύντομα….
