Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Για το Παρελθόν και το Μέλλον


Ας δούμε λίγο και το Παρελθόν.

Με λίγα λόγια…
Ό,τι συμβαίνει κάθε στιγμή είναι το Παρόν.
Ό,τι συνέβη είναι το Παρελθόν.
Αν καταλαβαίνουμε τι λέμε, πάει να πει ότι καταλαβαίνουμε και τα εξής:
Το Παρελθόν συνέβη… Δεν συμβαίνει… Δεν είναι  δυνατόν να συμβαίνει. Ούτε να συμβεί ή να ξανά-συμβεί. Είναι απλώς Παρελθόν, έγινε και πέρασε…
Γενικώς, αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε καλά σχετικά με το Παρελθόν για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε, είναι ότι στην ουσία του δεν είναι τίποτε άλλο από στοιχεία καταγεγραμμένα στην Μνήμη…. Είναι μια καταγραφή όσων συνέβησαν κάποτε…


Και το Μέλλον;
Ωραία…
Πάμε τώρα και στο Μέλλον.
Για το Παρελθόν είπαμε ότι είναι καταγεγραμμένα στην Μνήμη στοιχεία. Απλώς μια καταγραφή και στην συνέχεια αποθήκευση των Παρόν…
Αντιστοίχως, το Μέλλον είναι σχέδια, υποθέσεις, προσδοκίες… Γενικώς, νοητικές κατασκευές και προσπάθειες σύλληψης των όσων θα συμβούν… Των όσων βέβαια, υποθέτουμε ότι θα συμβούν…
Λίγο ακόμη, πιο αναλυτικά…
Αυτό που αποκαλούμε Μέλλον, είναι μια νοητική εικόνα, που κατασκευάζεται με την βοήθεια της φαντασίας μας και η οποία βασίζεται σε δεδομένα τα οποία βρίσκονται αποθηκευμένα μέσα μας κατά το Παρελθόν.
Η φαντασία μας λοιπόν χρησιμοποιώντας τα αποθηκευμένα δεδομένα, κατασκευάζει μια όσο μπορεί πληρέστερη εικόνα που ανταποκρίνεται σε κάποια επιθυμία μας.
Όταν επιθυμούμε να φανταστούμε ένα αχλάδι ή ένα ποδήλατο, το συνθέτει η φαντασία μας και το προβάλλει σε μια εσωτερική οθόνη. Γιατί έτσι δουλεύει η φαντασία… Ακόμη δεν έχουμε φθάσει στο σημείο να μπορούμε να το προβάλλουμε σε κάποια εξωτερική οθόνη. Πολύ πιθανό είναι  στο Μέλλον να συμβεί κάτι τέτοιο…
Η φαντασία μας όμως, έχει την ικανότητα να μπορεί να συνθέσει και πολυπλοκότερα νοητικά αντικείμενα. Μπορεί κατασκευάσει εικόνες σταθερές ή κινούμενες, και ανάλογα με την ικανότητα κάποιου συγκεκριμένου ανθρώπου να τις κάνει να φαίνονται σαν ζωντανές. Πάντοτε όμως βασιζόμενη στα αποθηκευμένα δεδομένα και σε υποθέσεις.. Έχει σημασία να επισημάνουμε, ότι αυτό που φαντάζεται ο άνθρωπος, ότι θα συμβεί, είναι στην ουσία του μια υπόθεση. Δεν είναι μια ζωντανή πραγματικότητα την οποία την ζει.
Θα την ζήσει, εάν και εφόσον τα πράγματα γίνουν όπως ο άνθρωπος φαντάζεται…
Θα επεκταθούμε κάποια άλλη φορά στο θέμα. Όμως τώρα, αυτό που έχει σημασία να καταλάβουμε είναι ότι οτιδήποτε αφορά το Μέλλον είναι μια κατασκευή νοητική.
Σε αντίθεση με το Παρελθόν το οποίο είναι μια καταγραφή των Παρόν που συνέβησαν, το Μέλλον είναι καθαρά νοητική κατασκευή.
Τελικό συμπέρασμα ότι και το Παρελθόν και το Μέλλον βρίσκονται ακριβώς μέσα στο μυαλό του ανθρώπου ή των ανθρώπων και δεν αποτελούν ζωντανή πραγματικότητα…
Το μόνο που δεν βρίσκεται στο μυαλό αλλά αποτελεί την ζωντανή πραγματικότητα είναι το Παρόν….
Το Παρόν, το οποίο δεν συμβαίνει στο μυαλό αλλά σε όλο τον χώρο μέσα στον οποίο υπάρχουμε…

Και συνεχίζουμε……