Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Ένα στα γρήγορα

Δεν υπάρχει επιλογή…

Ή θα συντονιστώ με την γενική ψευδαίσθηση ή θα την απορρίψω…

Να συντονιστώ με την γενική ψευδαίσθηση είναι πλέον αδύνατον…

Δεν μπορώ να το παίξω αυτό το έργο… Δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι η ζωή του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο από μια λάμψη μέσα σε ένα άπειρο κενό, σε ένα άπειρο σκοτάδι…

Πριν από την γέννηση, άπειρος χρόνος σκοτάδι και ανυπαρξία και μετά τον θάνατο, άπειρος χρόνος και ανυπαρξία…

Από την στιγμή που ισχύει το «όλοι δυο μέτρα μέσα στο χώμα θα πάμε» και μόνο αυτό, η ζωή δεν έχει κανένα νόημα… Και δεν μπορεί να είναι έτσι…

Αν η ζωή έχει νόημα, όλα αυτά δεν ισχύουν… Δεν μπορεί δηλαδή αυτά να ισχύουν και ταυτόχρονα η ζωή να έχει νόημα… Είναι ακατανόητο το νόημα της ζωής να είναι μια ψευδαίσθηση… Κάπου χάνει το πράγμα…

Εγώ ψυλλιάζομαι ότι το λεπτό σημείο είναι το εξής: Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας μάθανε ότι είναι… Μάλλον… Σίγουρα… Πρέπει να τα προσεγγίζουμε κάπως αλλιώς… Πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την ψευδαίσθηση… Να τελειώνουμε με τις ψευδαισθήσεις μας…

Και πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τελειώνουμε με αυτές… Πρέπει να ξυπνήσουμε από το όνειρο… Πρέπει να γεννηθούμε… Να βγούμε από το «αυγό»… Να βγω από το αυγό…

Πρέπει να βρω το κουμπί που προκαλεί την έκρηξη που απελευθερώνει… Από μένα εξαρτάται να το βρω… Και για να συμβεί αυτό, είναι απαραίτητο να απορρίψω τα δοκιμασμένα κουμπιά… Είναι θέμα νου… Αυτός ο νους, το εργαλείο με το οποίο συλλαμβάνουμε τον κόσμο και την ζωή σίγουρα έχει την δυνατότητα να μας δώσει και την λύση του προβλήματος. Και η λύση θα είναι ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης της ζωής και του κόσμου…


Προχωράμε λοιπόν…


Όλοι νομίζουν ότι γνωρίζουν την αλήθεια… Και αυτό που γνωρίζουν δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που τους μάθανε ότι είναι η αλήθεια… Απλώς δηλαδή συντονίζονται με αυτά που έμαθαν… Και είναι προφανές ότι δεν την γνωρίζουν…

Είναι προφανές ότι δεν χρησιμοποιούμε σωστά το μυαλό μας και δεν το χρησιμοποιούμε σωστά, γιατί δεν μας έμαθαν να το χρησιμοποιούμε σωστά. Και δεν μας έμαθαν να το χρησιμοποιούμε σωστά, γιατί δεν ήξεραν πως χρησιμοποιείται σωστά… Ζώντας οι άνθρωποι μέσα στην ψευδαίσθησή τους, θεώρησαν αλήθεια την ψευδαίσθησή τους και αυτό μας έμαθαν και εμάς ως αλήθεια… Και έχοντας ως καθοδηγητές ανθρώπους που ζουν χωμένοι μέσα στην ψευδαίσθηση, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν έχει διέξοδο… Είναι αναγκασμένη να ζει μέσα στην ψευδαίσθηση… Το να ζούμε μέσα στην ψευδαίσθηση μας είναι επιβεβλημένο.

Γι αυτό έχουμε τώρα πρόβλημα να συλλάβουμε την πραγματικότητα και ζούμε μέσα στην ψευδαίσθηση… Και αναγκαστικά μας μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο από την ψευδαίσθηση… Και εμείς το χάβουμε… Όντας γαλουχημένοι με την ψευδαίσθηση, δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από την ψευδαίσθηση… Αυτός και αν είναι φαύλος κύκλος…


Και για φαντάσου, όλα αυτά είναι μια ψευδαίσθηση!!!!!!!!!!!!


Σίγουρα....