Άλλο το να αισθάνεσαι κάτι, άλλο να το σκέφτεσαι...

Μόλις προ ολίγου...
Αισθάνθηκα/συνειδητοποίησα την αλήθεια που τόσες φορές έχω περιγράψει με λόγια, ως αποτέλεσμα λογικής προσέγγισης...
Ότι δηλαδή,
Η μόνη πραγματικότητα είναι αυτό που συμβαίνει στον άνθρωπο κάθε στιγμή, και που την περιγράφουμε με την έκφραση “Εδώ και Τώρα”...

Αυτό που συμβαίνει στο εκάστοτε Παρόν... Κάθε στιγμή...
Η νοητική απασχόληση με το Παρελθόν και το Μέλλον, δεν είναι τίποτε άλλο...
Από νοητικά παίγνια, στα οποία μας εμπλέκει το μυαλό με την διανοητική του λειτουργία...
Με αποτέλεσμα να μας αποσπά από το βίωμα αυτών που συμβαίνουν κάθε στιγμή, δηλαδή από την ζωή που κάθε στιγμή αναβλύζει και να μας μεταφέρει στην ψηφιακή πραγματικότητα που δεν είναι στην ουσία πραγματικότητα αλλά ψηφιακή απομίμηση της πραγματικότητας....
Με αυτήν, την δημιουργική του ικανότητα, με την οποία...
Είτε περιγράφει, το μυαλό, ψηφιακά, ό,τι έχει συμβεί στο παρελθόν και έχει καταγραφεί στην μνήμη...
Είτε σχεδιάζει, στον νοητικό μας υπολογιστή, με την χρήση της φαντασίας, πώς νομίζει ότι θα είναι η μέλλουσα πραγματικότητα... Δηλαδή, πάλι ψηφιακά....