Χρόνια Πολλά ;;;;;;

Χρόνια πολλά ;;;;;;
Καλά εντάξει...
Ευχόμαστε χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το νέο έτος...
Και το ευχόμαστε στην καθιερωμένη πρώτη του νέου έτους...
Έτσι πρέπει...
Αν πούμε χρόνια πολλά μια άλλη ημέρα, μας κοιτάζουν παράξενα και συνήθως ρωτάνε: Γιατί μου λες χρόνια πολλά;

Καθιερωμένες οι γιορτές και ο χρόνος. Και εμείς πρέπει οπωσδήποτε, λέει, ως κοινωνικά όντα, να αποδεχτούμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα και να ζήσουμε με αυτούς τους κανόνες. Αφού με αυτούς ζει και λειτουργεί η κοινωνία... Αλλιώς να πάμε στα βουνά... Σωστά αλλά δεν είναι εκεί το θέμα...
Δεν αντιλαμβανόμαστε όμως ότι αποδεχόμενοι αυτούς τους κανόνες, ταυτόχρονα, σιωπηρά, στο παρασκήνιο, αποδεχόμαστε και ολόκληρο το πλαίσιο...

Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αποδεχόμενοι τους κανόνες και συνεχίζοντας να ζούμε με αυτούς, η κοινωνία θα εξακολουθήσει να λειτουργεί με αυτούς και να έχει την μορφή που έχει... Γιατί ακριβώς έχει την μορφή που έχει επειδή λειτουργεί ακολουθώντας αυτούς τους κανόνες...

Αποδεχόμενοι το εορτολόγιο, αποδεχόμαστε και τους αγίους, τις εκκλησίες, τις θρησκείες κλπ κλπ , δηλαδή όλα τα παρελκόμενα Αποδεχόμενοι τους χρόνους και τις αριθμήσεις τους, αποδεχόμαστε και το καθιερωμένο πλαίσιο λειτουργίας των "επιστημών". Αποδεχόμαστε την αυθεντία τους και την εξουσία τους. Έτσι απλά...
Από το σημείο αυτό και μετά, δεν είναι δυνατόν να αμφισβητήσουμε τίποτε από αυτά. Είναι δεδομένα πια για μας. Βαθιά φυτεμένα και ριζωμένα μέσα μας.
Αυτά τα δεδομένα θα τα χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον για να καταλάβουμε την ζωή, για να σχεδιάσουμε την συμπεριφορά μας και τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσουμε.
Δεν είναι δυνατόν πια να σκεφτούμε μήπως και δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Αφού έτσι είναι τώρα... Και έτσι θα εξακολουθήσει να είναι...

Φαντάσου πόσο χρόνο από την ζωή μας διαθέτουμε εξαιτίας του ότι αποδεχόμαστε αυτά τα δεδομένα. Τι ποσοστό από τη ζωή μας αφιερώνουμε σε αυτά τα δεδομένα. Πόσο μας καθορίζουν, πόσο μας εγκλωβίζουν, πόσο μας καθηλώνουν, πόσο μας εμποδίζουν, μας απαγορεύουν να προχωρήσουμε στην αναζήτησή μας...

Και.. Δηλαδή τι είναι η ζωή μας; Αυτό που μας λένε οι αυθεντίες; Αυτό που βγαίνει σαν συμπέρασμα από τον συνδυασμό των δεδομένων αυτών; Τελειώσαμε; Βρήκαμε την απάντηση; Σταματάμε το ψάξιμο και πάμε σινεμά; Διαβάζουμε κόμικς και στέλνουμε διασκεδαστικά ιμέιλ;

Αποδεχόμαστε ολόκληρο το πλαίσιο.
Αποδεχόμαστε το τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι η ασθένεια, τι είναι η ψυχή, τι είναι το πνεύμα, πώς όλα αυτά και η φύση ήρθαν στην ύπαρξη, αποδεχόμαστε το ένα και ένα κάνει δύο το καλό και το κακό ακόμη δε και το τι είναι καλό και τι είναι κακό σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των αυθεντιών.

Αποδεχόμαστε τις διάφορες αυθεντίες και συνάμα οτιδήποτε αυτές οι αυθεντίες μας ξεφουρνίζουν.
Και επάνω σε αυτά, οικοδομούμε τη ζωή μας.

Λέει η αυθεντία: Έχεις καρκίνο και θα πεθάνεις σε ένα μήνα.
Ποιος το λέει; Η αυθεντία, που δεν ξέρει τι είναι καρκίνος, τι είναι άνθρωπος, τι επιπτώσεις έχει η δήλωσή του.

Λέει η αυθεντία: Ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται ραγδαία... Δεν θα έχουν τι να φάνε...
Με τα μεταλλαγμένα θα εξασφαλίσουμε φαγητό για όλους.
Ποιος το λέει; Η αυθεντία που λέει ψέμματα και το ξέρει και ό,τι λέει το λέει για να κερδίσουν οι εταιρείες που την πληρώνουν...

Λέει η αυθεντία: Είσαι έτσι γιατί έτσι σε έπλασαν. Σε έπλασε εκείνος... Συνεπώς, πρέπει αυτόν να τον ευχαριστήσεις, να τον λατρεύσεις να τον εξευμενίσεις. Λες και αν πράγματι κάποιος μας είχε πλάσει, αυτός ο κάποιος θα είχε ανάγκη από εμάς να τον λατρεύσουμε και να τον ευλογήσουμε... Και πρέπει όλοι να το κάνουν αυτό... Όποιος δεν το κάνει τον φάγαμε... Είτε αυτός είναι Άραβας είτε Κινέζος είτε Ίνκα είτε Ινδιάνος είτε Αφρικανός είτε Αβορίγινας... Ναι φυσικά μιλάω για τους ιεραπόστολους... Το δόγμα μας θα κυριαρχήσει... Η άποψή μας είναι η αλήθεια... Θα την επιβάλουμε αν χρειαστεί δια πυρός και σιδήρου (φωτιά και μαχαίρι)... Αν δεν πιάσουν οι εκβιασμοί, η εξαπάτηση, το μάρκετινγκ...

Για μας όμως, είναι η αυθεντία... Είναι ο προβεβλημένος καθηγητής του προβεβλημένου πανεπιστημίου ή ο χρυσοποίκιλτος σοβαροφανής αξιωματούχος της τάδε θρησκείας... Είναι μέσα στα δεδομένα μας... Δεν είναι δυνατόν να τον αμφισβητήσουμε...
Ότι λέει, αποτελεί νέο δεδομένο, που το προσθέτουμε στην βάση δεδομένων μας... Και αποδεχόμενοι αυτόν, αποδεχόμαστε και όλο το πλαίσιο που κουβαλάει και προσδιορίζει. Θα μπει και αυτό στη βάση δεδομένων μας... Θα αποτελέσει μέρος της Παράδοσης με την οποία θα μεταλαμπαδεύσουμε την αλήθεια στους απογόνους μας στις γενιές που έρχονται...

Και πάει λέγοντας...

Μας προγραμματίζουν χρησιμοποιούντες την τελευταία λέξη του μάρκετινγκ. Σε αυτό τους οδηγεί η ψευδαίσθηση τους... Η ψευδαίσθηση ότι πλουτίζουν, ότι εξουσιάζουν ότι απολαμβάνουν, ότι κατέχουν την μια και μοναδική αλήθεια....

Ψευδαίσθηση... Παραμύθι ... Όνειρο... Εικονική πραγματικότητα, κατασκευή του κάθε μυαλού ... Του κάθε δυαδικού μυαλού... Της Δυτικής "Επιστήμης" ... Της κάθε "Επιστήμης"... Της Μαυρίλας, της Ασπρίλας, της Κιτρινίλας, του διαχωρισμού... Του Υπολογιστικού Μυαλού... Αυτού που κυριαρχεί... Μιλάω για το κομμάτι του Νου που δεν δύναται τίποτε άλλο από το να παίζει, να κάνει νοητικά παίγνια που να τα θεωρεί αλήθεια ... Που δεν δύναται τίποτε άλλο... Εκ κατασκευής...

Αυτού με το οποίο τώρα σου μιλάω, με την λειτουργία του οποίου σου περιγράφω την δική μου ψευδαίσθηση... Που δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από ψευδαίσθηση... Εκ κατασκευής...

Τρέχα τώρα να βγάλεις άκρη με τα καθιερωμένα δεδομένα ...

Αστειεύεσαι;....

Πάντως, αλλού είναι το θέμα...

Τέλος του παραμυθιού....