Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008

Ουάου

Κάτι τριγυρίζει...

Για να συμβεί το κάθε τι, έχουν προηγηθεί τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ρυθμίσεις.

Ας πάρουμε μια εικόνα της καθημερινής ζωής...

Βγαίνει κάποιος από το σπίτι του παίρνει το αυτοκίνητό του και ξεκινάει και τρακάρει επάνω σε ένα άλλο αυτοκίνητο...

Για να συμβεί αυτό, έχουν προηγηθεί τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ρυθμίσεις.
Δηλαδή δεν θα συνέβαινε αν κάτι από τα παρακάτω δεν είχε συμβεί...

Για να αγοράσει το αυτοκίνητο χρησιμοποίησε χρήματα. Τα χρήματα κάποιος τα έφτιαξε κάποιος τα σκέφτηκε, κάποιος τα τύπωσε κάποιος τα κυκλοφόρησε. Κάποιος έφτιαξε το χαρτί που τα τύπωσε, κάποιος έφτιαξε το μελάνι που τα τύπωσε, κάποιος έφτιαξε την μηχανή που τα τύπωσε... Για να γίνει η μηχανή χρησιμοποιήθηκε αλουμίνιο... Για να γίνει το αλουμίνιο κάποιοι δούλεψαν στα ορυχεία, το εξόρυξαν, το μετέφεραν, το καθάρισαν με ηλεκτρισμό... Τον ηλεκτρισμό τον παρήγαγε κάποιο εργοστάσιο που χτίστηκε με τσιμέντο που βγήκε από άλλο εργοστάσιο που το έχτισε ο μάστορας τάδε που πήγε την τάδε ημέρα με το τάδε τραίνο, του οποίου ο μηχανοδηγός είχε πολεμήσει στον πρώτο πόλεμο...

Άλλη ιστορία για το άλλο αυτοκίνητο...

Ό,τι υπάρχει, έχει πίσω του μια ολόκληρη ιστορία...
Ό,τι υπάρχει σε κάποια στιγμή της ζωής, έχει πίσω του κάποια ιστορία και κάθε συμβάν δεν θα συνέβαινε όπως συνέβη, αν όλα τα προηγούμενα δεν είχαν συμβεί όπως συνέβησαν...

Όλα σχετίζονται μεταξύ τους και συμβαίνουν για να συμβεί κάτι το συγκεκριμένο, η κάθε καινούργια στιγμή της ζωής.

Στο προηγούμενο παράδειγμα, δεν θα γινόταν η σύγκρουση, αν κάποιος από τους δύο είχε αργήσει να φύγει από το σπίτι του κατά πέντε λεπτά... Κατά δύο λεπτά...
Όμως, δεν άργησε... Έφυγε ακριβώς στην σωστή ώρα για να συμβεί η σύγκρουση... όλες οι εικόνες τις ζωής είναι συγχρονισμένες με υπέρτατη ακρίβεια.

Το αυτοκίνητο Χ δεν θα κτυπούσε τον κύριο Ψ αν ο κύριος Ψ δεν είχε ξεχάσει τα γυαλιά του και δεν γύριζε πίσω για να τα πάρει. Και πάλι, δεν θα τον χτυπούσε αν η γυναίκα του δεν είχε αντιληφθεί ότι ο άντρας της ξέχασε τα γυαλιά του και δεν του τα πήγαινε μέχρι την εξώπορτα, κάνοντάς τον να φύγει λίγο πιο γρήγορα από το σπίτι...

Όλα έτσι συμβαίνουν... ολόκληρη η ζωή είναι ρυθμισμένη (;;;;;;) μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια...
Κάθε τι που γίνεται αυτή την στιγμή μέσα στο Σύμπαν, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό που θα συμβεί σε δέκα λεπτά, σε δέκα ώρες, σε δέκα μέρες, σε δέκα χρόνια όπως εκείνο τότε θα συμβεί...

Και μετά λέμε, ότι αποφασίζουμε τι θα συμβεί...
Αποφασίζουμε λέει, για τις σπουδές που θα κάνουν τα παιδιά μας, για την δουλειά που θα κάνουμε όταν τελειώσουμε το σχολείο, για την οικογένεια που θα κάνουμε.

Καλά χαιρετίσματα...

Ωραία αποφασίζεις κάτι και ας πούμε ότι συμβαίνει...
Έ και λοιπόν;
Το μόνο που μπορεί να αποφασίσει κάποιος είναι κάτι το χοντροκομμένο Μπορεί όμως να αποφασίσει το πώς θα συμβούν τα πάντα; Όχι βέβαια...
Λέει: "Αύριο θα πάω στο χωράφι" Ωραία...
Έ και λοιπόν;
Μπορεί να αποφασίσει που θα στρέφει το βλέμμα του κάθε στιγμή της πορείας του μέχρι το χωράφι; Μπορεί να αποφασίσει τα σχήματα που θα πάρουν τα σύννεφα στον ουρανό ή που θα πέσει κάθε σταγόνα της βροχής; Όχι βέβαια...

Θα μου πεις αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να πάει στο χωράφι. Τα άλλα δεν τον ενδιαφέρουν.

Καλά εντάξει ...

Και ξεκινάει για το χωράφι περπατώντας και σκέφτεται την αδελφή του γείτονα που χτύπησε το πόδι της και πήγε στο νοσοκομείο. Και την σκέφτεται που πήγε στο νοσοκομείο και μπήκε στην πόρτα και είδε τον γνωστό του γιατρό και του είπε την ιστορία για το πώς χτύπησε το πόδι της. Και μετά σκέφτηκε ότι και αυτός είχε κάποτε χτυπήσει το πόδι του και πήγε στο νοσοκομείο. Και πότε μωρέ ήταν αυτό; Την χρονιά που έπεσε το χιόνι. Και πόσοι χωριανοί είχαν μείνει χωρίς ξύλα εκείνη την χρονιά..... Και πάει λέγοντας...

Και ξαφνικά φτάνει στο χωράφι.
Ούτε που είδε τίποτα στον δρόμο... Ούτε που κατάλαβε τίποτα από τον καιρό...
Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να πάει στο χωράφι...

Αυτό πλάτυνέ το στους άλλους και σε οποιαδήποτε δραστηριότητα...
Θέλω να πω...
Αντί για χωριάτης που πάει στο χωράφι του, μπορεί να είναι ο Αϊνστάιν που κάνει βόλτα στον Εθνικό Δρυμό του Γκραν Κάνιον... Και αντί για την γειτόνισσα που χτύπησε το πόδι της σκέφτεται την θεωρία της σχετικότητας!!!... Ουδεμία σύγκριση;;; Τι λες... Το ίδιο ακριβώς είναι...

Κατά τα άλλα... Θεωρεί ότι συμμετείχε στη ζωή και ότι έζησε... Θεωρεί ότι έκανε αυτό που αποφάσισε να κάνει... Το έκανε βέβαια... Πολύ σπουδαίο αυτό...
Τι λε ρε παιδί μου... Πολύ σπουδαίο...

Πόσοι ζούνε έτσι;
Μάλλον ανάποδα...
Πόσοι δεν ζούνε έτσι;

Καλά εντάξει...

Καλά χαιρετίσματα...

Ψευδαισθήσεις;;; Μπαααα...

Μια ζωή Ψευδαισθήσεις και προγραμματισμοί από άλλους και από εμάς τους ίδιους και...

Αυτή είναι η ζωή... Έτσι είναι η ζωή... Είμαστε κοινωνικά όντα... Καλά εντάξει....
Το είπε ο Αϊνστάαααιν... ο Χατζηνικολάααααου ... οοοοο Κακαουνάααακης... ο Πρόοοεδροοος... ο Πάτερ.... ο Σρι....ο Σερ... ο γέροντας.. Το λένε όλοι... Οι μισοί... το ένα τέταρτο...

Αν αυτό δεν είναι προγραμματισμός τι είναι;

Ουάου...

Αλλού είναι το θέμα... Ελένη...

Ουάου...