Δεύτερο σχόλιο του Κώστα

Διάβασα την απάντησή σου.
Φαίνεται πράγματι ότι υπάρχει πρόβλημα στην επικοινωνία μας.

Εγώ δεν θεωρώ ότι κάτι 'υπάρχει' μόνο όταν βρίσκεται σε υλική μορφή.

Η ύπαρξη μιας κατάστασης ή ενός πράγματος δεν περιορίζεται στον φαινομενικό-υλικό κόσμο.

Ο εσωτερικός κόσμος υπάρχει έστω κι αν αυτός δεν βρίσκεται σε υλική έκφραση.
Υπάρχει εν δυνάμει κάτι που μετά υλοποιείται και εκφράζεται ως ένα φαινόμενο.

Το σύνολο της Ύπαρξης είναι πολύ περισσότερο από την Ύπαρξη που εκφράζεται στον φαινομενικό-υλικό κόσμο.

Εάν και σε αυτό διαφωνείς γιατί πιστεύουμε σε διαφορετικά πράγματα τότε...

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, στη 'Γενική παρατήρηση' υποστηρίζεις ότι η δική σου κατανόηση προέρχεται μέσω της 'διαισθητικής προσέγγισης ή προσέγγισης σε κατάσταση μη σκέψης...

Η κατανόησή τους απαιτεί ακριβώς σίγαση της αναλυτικής σκέψης....'

Αν κατάλαβα καλά, με τα παραπάνω πιστεύεις-θεωρείς:
(Α) πως εργάζομαι από χαμηλότερο σημείο από το δικό σου
(Β) ότι δεν μπορώ να αντιληφθώ το 'βάθος/ύψος' των αναγνωρίσεων σου και
(Γ) ότι δεν μπορώ να κάνω εποικοδομητική κριτική και οτιδήποτε πω/γράψω, σε σχέση πάντοτε με τις δικές σου 'υψηλές' αναγνωρίσεις, θα είναι αστοχία και λάθος.


Τότε ποιο θα είναι πράγματι το ουσιαστικό όφελος όλων αυτών όταν επιμένεις στη δική σου άποψη χωρίς καν να σχολιάζεις αυτά που έχω αναφέρει (π.χ. στιγμές, επικοινωνία στα όνειρα και προβλέψεις μελλοντικών γεγονότων), μόνο και μόνο γιατί προέρχονται από 'αναλυτική σκέψη';

Και ο 'φιλοσοφικός τρόπος σκέψης' των αρχαίων Ελλήνων (π.χ. Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Πλωτίνος, Ηράκλειτος και Πυθαγόρας) είναι και αυτός 'επιστημονικός' και, επομένως, απορρίπτεται γιατί είναι κατώτερος του δικού σου; Ανέφερα τον Αριστοτέλη και τις σκέψεις του πάνω στο θέμα στη Στιγμής, έχει αυτό σημασία για σένα και για τη συζήτηση που ξεκίνησες;

Επίσης αναφέρεις ότι:

'Όλες αυτές οι λέξεις Παρελθόν Παρόν Μέλλον για να έχουν νόημα είναι απαραίτητο να βρίσκεσαι μέσα στο πλαίσιο της νοητικής προσέγγισης και των νοητικών διεργασιών.... Αν δεν είσαι μέσα σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο δεν έχουν νόημα...

Δηλαδή, αν ζεις όντας στην κατάσταση κατά την οποία υπάρχεις χωρίς να σκέφτεσαι, χωρίς δηλαδή να επεξεργάζεσαι τις σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σου, δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε Παρελθόν ούτε Μέλλον ούτε Παρόν ούτε συζήτηση για αυτά.....'

Δηλαδή υποστηρίζεις ότι ουσιαστικά δεν χρειάζεται να συζητούμε αυτά τα πράγματα αλλά να ζούμε; Τότε προς τι όλα τα κείμενα που γράφεις; Θέλεις να γίνει κάποιος διάλογος ή παρουσιάζεις τις σκέψεις σου χωρίς να περιμένεις κάποια ανταπόκριση; Και όταν έλαβες τη δική μου ανταπόκριση πώς τη χειρίστηκες;

Αν κάποιοι μας λένε ότι δεν χρειάζεται να συνδιαλεγόμαστε (δηλαδή τα 'λόγια είναι φτώχεια') αλλά απλώς... να ζούμε ... μα αυτό το κάνουμε ήδη, δεν χρειαζόμαστε κανένα να μας το πει ... ζούμε, σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και υπάρχουμε!

Κώστας






Αγαπητοί φίλοι και Κώστα εν προκειμένω

Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει επικοινωνία με σχολιασμό μέσω προσωπικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Ο κανονικός τρόπος είναι η προσθήκη σχολίου στην κάθε ανάρτησή μου...

Επίσης θέλω να πω ότι προβαίνεις σε δεύτερο σχολιασμό ενώ δεν έχω ήδη τελειώσει την απάντηση στον πρώτο σχολιασμό (Έγραψα:   Πρώτη προσέγγιση του σχολιασμού του Κώστα και Αυτά προς το Παρόν....Η συνέχεια έπεται).
.
Έτσι ανοίγουν νέα θέματα και το πράγμα περιπλέκεται και δυσκολεύει την επικοινωνία....